Vücut Kompozisyonunun Belirlenmesi ve Çok Bileşenli Modeller

Nigar Küçükkubaş

Özet


Fiziksel uygunluk parametrelerinden biri olan vücut kompozisyonun belirlenmesi, klinik sağlık ve sportif performans ile ilgilenen araştırmacıların başlıca konularından biri olmuştur. Özellikle klinik sağlık uygulamalarında ve egzersiz etkisinin belirlenmesinde vücut kompozisyonunun detaylı bir şekilde ölçme ve değerlendirilmesine ihtiyaç duyulmaktadır. Vücut kompozisyonunun ölçülmesinde, genellikle vücudu oluşturan yağ kütle ve yağsız vücut kütle (2-Bileşen modeli) bileşenlerinin ölçülmesi tercih edilmektedir. Bununla birlikte yağsız vücut kütlesini oluşturan kas, su ve kemik kütlesi gibi bileşenlerin de ölçülmesiyle çok bileşenli modellerinin kullanıldığı gözlenmektedir. Çok bileşenli modellerde ölçülen değişkenlerin doğrudan referans yöntemlerle belirlenmesi, uygulama prosedürlerinin zorluğu, ölçüm tekniği maliyetinin yüksekliği ve yönteme özel eğitim almış uzman gereksinimi nedeniyle antropometrik ölçümler ya da biyoelektrik impedans analizi gibi dolaylı yöntemlerin kullanılmasına neden olmaktadır. Ek olarak çok bileşenli modellerde referans yöntemlerle belirlenen yağ, kas, su ve kemik kütle içerik ve miktarlarını dikkate alan popülasyona özel regresyon formüllerinin geliştirilmesi bireyler arası farklılıkların dikkate alınmasını sağlanmaktadır. Bu derlemede, vücut kompozisyonunun belirlenmesinde kullanılan yöntemler ve regresyon formüllerinin; sağlık risklerinin tanımlanmasında, beslenme ve diyet uygulamalarının takibinde ve spor bilimlerinde kullanımı tartışılmıştır. Ayrıca, vücut kompozisyonunun belirlenmesinde yöntemlerin kullanımı ve çok bileşenli modeller hakkında bilgiler özetlenmiştir.

Anahtar kelimeler: Vücut kompozisyonu, çok-bileşenli modeller, regresyon formülleri, yağ kütlesi, yağsız vücut kütlesi


Tam Metin:

PDF

Referanslar


Bosy‐Westphal, A. ve Müller, M. J. (2021). Diagnosis of obesity based on body composition‐associated health risks-Time for a change in paradigm. Obesity Reviews, e13190. https://doi.org/10.1111/obr.13190

Brožek, J., Grande, F., Anderson, J. T., ve Keys, A. (1963). Densitometric analysis of body composition: revision of some quantitative assumptions. Annals of the New York Academy of Sciences, 110 (1), 113-140.

Chen, Y. T., Hsieh, Y. Y., Ho, J. Y., Lin, T. Y., ve Lin, J. C. (2021). Two weeks of detraining reduces cardiopulmonary function and muscular fitness in endurance athletes. European Journal of Sport Science, 1-29. https://doi.org/10.1080/17461391.2021.1880647

Dos Santos, M. A., Henrique, R. S., Salvina, M., Silva, A. H. O., Junior, M. A. D. V., Queiroz, D. R., ... ve Nevill, A. M. (2021). The influence of anthropometric variables, body composition, propulsive forceand maturation on 50m freestyle swimming performance in junior swimmers: An allometric approach. Journal of Sports Sciences, 1-6.

https://doi.org/10.1080/02640414.2021.1891685

de Morais, N. D. S., Miranda, V. P. N., Ribeiro, S. A. V., Pereira, P. F., de Souza, E. C. G., Franceschini, S. D. C. C., ve Priore, S. E. (2021). Predictive capacity and cutoff points of adiposity indices for body fat prediction according to adolescent periods. British Journal of Nutrition, 1-31. https://doi.org/10.1017/S0007114521000398

Fields, D.A. ve Goran, M.I. (2000). Body composition techniques and the four-compartment model in children. Journal of Applied Physiology, 89 (2), 613-20.

Guo, S., Roche, A.F., Chumblea, W.C., Miles, D.S., ve Pohlman, R.L. (1987). Body composition predictions from bioelectric impedance. Human Biology, 59, 221-233.


Refback'ler

  • Şu halde refbacks yoktur.