Nörolojik Rehabilitasyon Alanında Çalışan Fizyoterapistlerin İş Doyumu ve Tükenmişlik Durumlarının İncelenmesi

Şule Şimşek, Burcu Özübek, Nesrin Yağcı

Özet


Amaç: Bu çalışmada amacımız Türkiye’de farklı illerde Nörolojik Rehabilitasyon alanında çalışan Fizyoterapistlerin iş doyumu ve tükenmişlik durumlarını incelemektir.

Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma 114 fizyoterapistin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Katılımcıların kişisel ve mesleki bilgileri sorgulandıktan sonra iş doyumunu ölçmek için İş Doyum Ölçeği, Tükenmişlik düzeylerini belirlemek için Maslach Tükenmişlik Ölçeği kullanılmıştır.

Bulgular: Çalışmaya katılan 114 Fizyoterapist’in 69’u (%60,5) kadın, 45’i (%39,5) erkekti. Yaş ortalamaları 30,94±6,43 yıl (E:30,16±5,87; K: 31,46±6,77), hizmet yılları ise 8,03±6,35 yıldı. Fizyoterapistlerin %32,5’u Pediatrik Rehabilitasyonda, %67,5’u Yetişkin Nörolojik Rehabilitasyonda çalışmaktaydı. Çalışma alanına ve cinsiyete göre Tükenmişlik ve İş Doyumu skorları karşılaştırıldığında, istatistiksel olarak fark tespit edilmemiştir (p˃0,05). Yaş (r = -0,202, p = 0,031) hizmet süresi (r = -0.198, p = 0,035), JSS skoru (r = -0,215, p = 0,022) ile kişisel başarı alt ölçeği arasında negatif yönde zayıf korelasyon gözlendi. MTÖ alt boyutu olan duygusal tükenme ile JSS skoru arasında negatif yönde orta derecede bir korelasyon tespit edilirken (r = -0,457, p = 0,0001),  MTÖ alt boyutu olan duyarsızlaşma puanları arasında negatif yönde zayıf bir korelasyon olduğu görülmüştür (r = -0,233, p = 0,013).

Sonuç: Fizyoterapistlerin çalışma alanları, cinsiyetleri, yaşları ve mesleki tercihlerini nasıl yaptıklarının, iş doyumu ve tükenmişlikte önemli bir rol oynadığını düşünmekteyiz.


Tam Metin:

PDF

Referanslar


Bakker, A.B., Demerouti, E., Schaufeli, W.B. (2002). Validation of the Maslach burnout inventory – general survey: An internet study. Anxiety Stress Coping, 15, 245–60.

Balogun, J. (2002). Prevalence and determinants of burnout among physical and occupational therapists. J Allied Health, 31(3), 131-139.

Balogun, J.A., Titiloye, V., Balogun, A., Oyeyemi, A., Katz, J. (2002). Prevalence and determinants of burnout among physical and occupational therapists. J Allied Health., 31(3), 131–9.

Demir, S. (2010). Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastaneleri çalışanlarının Tükenmişlik ve İş Doyumu düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Atılım Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Sağlık kurumları İşletmeciliği Anabilim Dalı Yüksek lisans Tezi.

Doğan, A., Deniz, M.E., Odabaş, H., Özyeşil, Z., Özgirgin, N. (2012). Job and Life Satisfaction of the Medical Staff in Rehabilitation Centers. Turk j Phys Med Rehabil., 58, 16-21.

Doğan, A., Deniz, M.E., Odabaş, H., Özyeşil, Z., Özgirgin, N. (2012). Job and Life Satisfaction of the Medical Staff in Rehabilitation Centers. Turk j Phys Med Rehabil., 58, 16-21.

Donohoe. E., Nawawi, A., Wilker, L., Schindler, T., Jette, D.U. (1993). Factors associated with burnout of physical therapists in Massachusetts rehabilitation hospitals. Phys Ther., 73, 750-761.

Eğinli, A.T. (2009). Çalışanlarda İş Doyumu: Kamu ve özel sektör çalışanlarının İş Doyumuna yönelik bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23(3), 35-52.

Eivazi, M., Alilou, A., Fereidounnia, S., Zaki, Z. (2013). Factors associated with burnout syndrome in physiotherapy staff: A questionnaire study. Health Med., 7(1), 304–12.

Eker, L., Tüzün, E.H., Daskapan, A., Sürenkök, O. (2004). Predictors of job satisfaction among physiotherapists in Turkey. J Occup Health., 46(6), 500-5.

Enberg, B., Nordin, C., Öhman, A. (2010). Work experiences of novice occupational therapists and physiotherapists in public sector employment: Analyses using two occupational stress models. Adv Physiother., 12(1), 42–9, http://dx.doi.org/10.3109/14038190903033161.

Ergin, C. (1992). Doktor ve hemşirelerde tükenmişlik ve Maslach Tükenmişlik Ölçeği’nin uyarlanması”, VII. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları, Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları, 143-154.

Fischer, M., Mitsche, M., Endler ,P.C., Mesenholl-Strehler, E., Lothaller, H., Roth, R. (2013). Burnout in physiotherapists: Use of clinical supervision and desire for emotional closeness or distance to clients. Int J Ther Rehabil., 20(11), 550–8

Günüşen, N.P., Üstün, B. (2010). Türkiyede İkinci Basamak Sağlık Hizmetlerinde çalışan Hemşire ve Hekimlerde Tükenmşlik: Literatür incelemesi. DEUHYO ED, 3(1):40-51.

İnanç, B.Y., Güçray, S.S.(1997). Danışma Tükenmişliği Envanteri’nin geliştirilmesi ile ilgili bir ön çalışma:3. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Bilimsel Çalışmaları, Çukurova Üniversitesi, Adana, 56-64.

Jenkins, R. (1994). The Health of the Nation: Recent government policy and legislation. Psychiatric Bulletin, 18(6), 324-327. doi:10.1192/pb.18.6.324

Karlıdağ, R., Ünal, S., Yoloğlu, S. (2000). Hekimlerde İş Doyumu ve Tükenmişlik Düzeyi. Türk Psikiyatri Dergisi, 11(1), 49-57.

Lee, R.T., Ashforth, B.E. (1993). A further examination of managerial burnout: Toward an integrated model. J Organ Behav., 14, 3–20.

Li Calzi, S., Farinelli, M., Ercolani, M., Alianti, M., Manigrasso, V., & Taroni, A. M. (2006). Physical rehabilitation and burnout: different aspects of the syndrome and comparison between healthcare professionals involved. Europa medicophysica, 42(1), 27–36.

Locke, E.A. (1976). The nature and causes of job satisfaction. In M. D. Dunnette (Ed.),Handbook of Industrial and Organizational Psychology. Chicago: Rand McNally; 1297–1349.

Martinussen, M., Borgen, P.C., Richardsen, A. (2011). Burnout and engagement among physiotherapists. Int J Ther Rehabil., 18(2), 80–8.

Nörolojik Rehabilitasyon Alanında Çalışan Fizyoterapistlerin İş Doyumu ve Tükenmişlik Durumlarının İncelenmesi 61

Maslach, C., Jackson, S.E.(1981). The measurement of experienced burnout. J Occup Behav., (2), 99-113.

Maslach, C., Leiter, M.P. (1997). The Truth About Burnout. 1sted, Jossey-Bass, San Francisco, 97-122.

Maslach, C., Schaufeli, WB., Leiter, MB. (2001).Job Bournout. Annual Review of Psychology, 52(1), 397-422.

O’Neill, E. (1988). Change is the key to stress. Physiotherapy, 74(9), 429-434.

Ogiwara, Shimpachiro & Hayashi, Hisano. (2002). Burnout amongst Physiotherapists in Ishikawa Prefecture. Journal of Physical Therapy Science - J PHYS THER SCI. 14. 7-13. 10.1589/jpts.14.7.

Pavlakis, A., Raftopoulos, V., & Theodorou, M. (2010). Burnout syndrome in Cypriot physiotherapists: a national survey. BMC health services research, 10, 63. https://doi.org/10.1186/1472-6963-10-63

Prapanjaroensin, A., Patrician, P.A., Vance, D.E. (2017). Conservation of resources theory in nurse and patient safety. J Adv Nurs., 73(11), 2558-2565.

Rabia, U., Fariha, N., Sumaira, I.F., Nabiha, M.F. (2013). Level of Satisfaction of Physiotherapists with Regards to Their Profession. Pakistan Journal of Rehabilitation, 2(2), 40-47.

Scanlan, J.N., Still, M. (2013). Job satisfaction, burnout and turnover intention in occupational therapists working in mental health. Aust Occup Ther J., 60(5), 310–8.

Schlenz, K.C., Guthrie, M.R., Dudgeon, B. (1995). Burnout in occupational therapists and physical therapists working in head injury rehabilitation. Am J Occup Ther., 49(10), 986-93.

Śliwiński, Z., Starczyńska, M., Kotela, I., Kowalski, T., Kryś-Noszczyk, K., Lietz-Kijak, D., Kijak, E., & Makara-Studziñska, M. (2014). Burnout among physiotherapists and length of service. International journal of occupational medicine and environmental health, 27(2), 224–235. https://doi.org/10.2478/s13382-014-0248-x

Taycan, O., Kutlu, L., Çimen, S., Aydın, L. (2006). Bir Üniversite Hastanesinde çalışan Hemşirelerde depresyon ve tükenmişlik düzeylerinin sosyodemografik özelliklerle ilişkisi. Anatolian Journal of Psychiatry, 7, 100-108.

Tezer, E. (2001). İş Doyumu Ölçeğinin Güvenilirlik ve Geçerliği. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(16), 33-39.

Yakut, H.İ., Kapısız, S.G., Durutuna, S., Evren, A.(2013). Bornout in the field of Health Working Sector. The Journal of Gynecology-Obstetrics and Neonatology, 10(38), 1564-1571


Refback'ler

  • Şu halde refbacks yoktur.