Diyabetik Hastaların Beslenme Alışkanlıkları ve Bilgi Düzeylerinin Metabolik Kontrolle İlişkisinin Değerlendirilmesi

Merve Özdemir, Emine Aksoydan, Rahime Evra Çakır, Yasemin Coşkun, Rabia Nur Kocamış

Özet


Özet

Amaç: Diyabet hastalarının beslenme alışkanlıkları ve diyetleriyle ilgili bilgi düzeyleri, hastaların metabolik kontrollerini etkilemektedir. Bu çalışma Tip 2 diabetes mellitusu olan  hastaların beslenme alışkanlıklarının ve diyetleriyle ilgili bilgi düzeylerinin metabolik kontrolle ilişkisini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır.

Yöntem: Çalışma Ankara Atatürk Hastanesi ENDOTEM Kliniğine gelen toplam 205 Tip 2 diabetes mellitusu olan hasta ile yürütülmüştür. Hastaların sosyo-demografik özellikleri, beslenme alışkanlıkları, beslenme bilgi düzeyleri ve antropometrik ölçüm bilgileri anket formu aracılığı ile toplanmış, hastane kayıtlarından da glikozillenmiş hemoglobin A1c değerleri kaydedilmiştir.

Bulgular: Çalışmaya katılanların %68.8'i (141 kişi) kadın, %31.2'si (64 kişi) erkektir.. Yaş ortalaması 54.1±11.0’dır. Kadınların beden kütle indeksi ortalaması (BKİ) (32.18±6.19 kg/m2) erkeklerden (28.75±4.31 kg/m2) yüksek bulunmuştur. Beden kütle indeksi en yüksek olan grubun metabolik kontrol göstergelerinden biri olan hemoglobin A1c düzeyleri en yüksek bulunmuştur. Cinsiyet, yaş ve meslek grupları ile beden kütle indeksi ortalamaları arasında anlamlı ilişki saptanmıştır. Normal ağırlıkta olan hastaların beslenme bilgi düzeyleri diğer gruplara göre en yüksek düzeydedir.

Sonuç: Diyabet hastalarında tedaviye uyum, beslenme durumu ve diyabet beslenmesi hakkındaki bilgi düzeyi metabolik kontrolü etkileyerek yaşam kaliteleri üzerinde olumlu bir katkı sağlamaktadır. Özellikle yüksek BKİ’nin diyabet hastalarında kötü metabolik kontrolle ilişkili olduğunun saptandığı bu çalışmanın sonucunda; hastaların beslenme bilgi düzeylerini arttıracak girişimlerle daha iyi yaşam kalitesi hedeflenmesi gerektiği ortaya çıkmıştır.


Tam Metin:

PDF

Referanslar


Kaynaklar

Wild S, Roglic G, Green A, Sicree R, King H. (2004). Global prevalence of diabetes: estimates for the year 2000 and projections for 2030. Diabetes Care. 27(5):1047-53.

Satman I, Omer B, Tutuncu Y, et al. (2013). Twelve-year trends in the prevalence and risk factors of diabetes and prediabetes in Turkish adults. Eur J Epidemiol. ;28(2):169-80. doi:10.1007/s10654-013-9771-5.

American Diabetes Association. Standards of medical care in diabetes--2014. (2014). Diabetes Care. 37 Suppl 1:S14-80. doi: 10.2337/dc14-S014.

Yılmaz S, Çömlekçi A, Ünal B. (2013). Bir endokrinoloji polikliniğinde izlenen tip 2 diyabet hastalarında tıbbi ve davranışsal tedavi yaklaşımlarının etkileri. Sürekli Tıp Eğitim Dergisi. 22(6):220-25.

Türkiye Endokrinoloji ve Metabolizma Derneği, Diabetes mellitus ve komplikasyonlarının tanı, tedavi ve izlem kılavuzu 2014 Erişim: URL:http://www.turkendokrin.org/icerik.php?id=19&m=menu17 Erişim tarihi: Mart 25, 2015.

Koenig RJ, Peterson CM, Kilo C, Cerami A, Williamson JR. (1976). Hemoglobin AIc as an indicator of the degree of glucose intolerance in diabetes. Diabetes. 25(3):230-2.

Herman WH, Fajans SS. (2010) Hemoglobin A1c for the diagnosis of diabetes: practical

considerations. Pol Arch Med Wewn.120(1-2):37-40.

Karatoprak K, Uysal S, Akkılık ZS, Ercan M, Yılmaz FM. (2012). Diyabette glisemik kontrolün serum biyokimyasal parametreleri ile ilişkisi. Abant Med J.1(2):51-54. doi:10.5505/abantmedj.2012.36854

True MW. (2009). Circulating biomarkers of glycemia in diabetes management and implications for personalized medicine. J Diabetes Sci Technol. 3(4):743-7.

American Diabetes Association. (2009). Standards of medical care in diabetes--2009. Diabetes Care. 32 Suppl 1:S13-61. doi: 10.2337/dc09-S013.

Rodbard HW, Blonde L, Braithwaite SS, et al. (2007). American Association of Clinical Endocrinologists medical guidelines for clinical practice for the management of diabetes mellitus. Endocr Pract.13 Suppl 1:1-68.

Stratton IM, Adler AI, Neil HA, et al.(2000). Association of glycaemia with macrovascular and microvascular complications of type 2 diabetes (UKPDS 35): prospective observational study. BMJ. 321(7258):405-12.

Skyler JS..(2004). Effects of glycemic control on diabetes complications and on the prevention of diabetes. Clinical Diabetes. 22(4):162-66.

Turner RC, Cull CA, Frighi V, Holman RR. (1999). Glycemic control with diet, sulfonylurea, metformin, or insulin in patients with type 2 diabetes mellitus: progressive requirement for multiple therapies (UKPDS 49). UK Prospective Diabetes Study (UKPDS) Group. JAMA. 281(21):2005-12.

Saaddine JB, Cadwell B, Gregg EW, et al. (2006). Improvements in diabetes processes of care and intermediate outcomes: United States, 1988-2002. Ann Intern Med. 144(7):465-74.

Gönen S, Güngör K, Çilli AS, et al. (2007). Comprehensive analysis of health related quality of life in patients with diabetes: A study from Konya Turkey. Turkish Journal of Endocrinology and Metabolism. 11:81-8.

Larsson D, Lager I, Nilsson PM. (1999). Socio-economic characteristics and quality of life in diabetes mellitus--relation to metabolic control. Scand J Public Health. 27(2):101-5.

An initiative of the World Health Organization and the International Diabetes Federation. Diabetes Action Now Booklet. 2004. Erişim: URL:http://www.who.int/diabetes/actionnow/booklet/en/ Erişim tarihi: Mart 25, 2015.

Tol A, Shojaeezadeh D, Sharifirad G, Eslami A, Alhani F, Mohajeritehrani M. (2012). Predictors of self-management behaviors among type 2 diabetes patients. J Basic Appl Sci Rex. 2(3):2270-74.

Woo YJ, Lee HS, Kim WY. (2006). Individual diabetes nutrition education can help management for type II diabetes. Korean J Nutr. 39(7):641-8.

World Health Organization. BMI classification. Erişim:URL:http://apps.who.int/bmi/index.jsp?introPage=intro_3.html. Erişim tarihi: Nisan 25, 2014.

Satman İ. (2001). Diabetes mellitusun epidemiyolojisi, In: Yenigün M, Altuntaş M, editor. Her yönüyle diabetes mellitus. İstanbul. CN: Nobel Tıp Kitabevi; 20. p.69-84.

Özdamar K. (2013). SPSS ile biyoistatistik. 9.Baskı. Ankara. Nisan Kitabevi p.317-71.

IBM Corp. Released 2012. IBM SPSS Statistics for Windows, Version 21.0. Armonk, NY: IBM Corp.

Close EJ, Wiles PG, Lockton JA, Walmsley D, Oldham J, Wales JK. (1993). The degree of day-to-day variation in food intake in diabetic patients. Diabet Med. 10(6):514-20.

Hernández-Ronquillo L, Téllez-Zenteno JF, Garduño-Espinosa J, González-Acevez E. (2003). Factors associated with therapy noncompliance in type-2 diabetes patients. Salud Publica Mex. 45(3):191-7.

Howteerakul N, Suwannapong N, Rittichu C, Rawdaree P. (2007). Adherence to regimens and glycemic control of patients with type 2 diabetes attending a tertiary hospital clinic. Asia Pac J Public Health. 19(1):43–9.

Al-Kaabi J, Al-Maskari F, Saadi H, Afandi B, Parkar H, Nagelkerke N. (2008). Assessment of dietary practice among diabetic patients in the United arab emirates. Rev Diabet Stud. 5(2):110-5. doi:10.1900/RDS.2008.5.110.

Nelson KM, Reiber G, Boyko EJ; NHANES III. (2002). Diet and exercise among adults with type 2 diabetes: findings from the third national health and nutrition examination survey (NHANES III). Diabetes Care. 25(10):1722-8.

Satman İ, TURDEP-II Çalışma Grubu. Turdep II Sonuçları. Erişim:URL:http://www.turkendokrin.org/files/file/TURDEP_II_2011.pdf, Erişim Tarihi: Mart 27, 2015.

Kushi LH, Folsom AR, Jacobs DR Jr, Luepker RV, Elmer PJ, Blackburn H. (1988). Educational attainment and nutrient consumption patterns: the Minnesota Heart Survey. J Am Diet Assoc. 88(10):1230-6.

Reutrakul S, Hood MM, Crowley SJ, Morgan MK, Teodori M, Knutson KL. (2014). The relationship between breakfast skipping, chronotype, and glycemic control in type 2 diabetes. Chronobiol Int.31(1):64-71. doi:10.3109/07420528.2013.821614.

Navas-Carretero S, Abete I, Zulet MA, Martínez JA. (2011). Chronologically scheduled snacking with high-protein products within the habitual diet in type-2 diabetes patients leads to a fat mass loss: a longitudinal study. Nutr J. 10:74. doi: 10.1186/1475-2891-10-74.

Kong AP, Chan RS, Nelson EA, Chan JC. (2011). Role of low-glycemic index diet in management of childhood obesity. Obes Rev.12(7):492-8. doi: 10.1111/j.1467-789X.2010.00768.x.

Galobardes B, Morabia A, Bernstein MS. (2000). The differential effect of education and occupation on body mass and overweight in a sample of working people of the general population. Ann Epidemiol.10(8):532-7.

Fitzgerald N, Damio G, Segura-Pérez S, Pérez-Escamilla R. (2008). Nutrition knowledge, food label use, and food intake patterns among Latinas with and without type 2 diabetes. J Am Diet Assoc. 108(6):960-7. doi: 10.1016/j.jada.2008.03.016.

Nural N, Hindistan S, Gürsoy AA, Bayrak N. (2009). Bir sağlık ocağına başvuran tip 2 diabetes mellitus tanılı hastaların epidemiyolojik özellikleri ve prognozu. TAF Prev. Med. Bull. 8(4):297-306.


Refback'ler

  • Şu halde refbacks yoktur.